Είμαστε από το Αυτόνομο Σχήμα. Δεν έχουμε κάποιο όφελος με το να σε «εντάξουμε». Δεν θέλουμε να μας ψηφίσεις στις εκλογές, δεν θέλουμε να σε πείσουμε πως έχουμε κάποια τέλεια πολιτική γραμμή που πρέπει να ακολουθήσεις. Είμαστε συμφοιτητές/τριες σου που αντιλαμβανόμαστε πως έχουμε κάποιες κοινές αντικειμενικές ανάγκες και συμφέροντα και συλλογικοποιούμαστε με σκοπό να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη, τόσο μέσα στην σχολή όσο και ευρύτερα στην κοινωνία.
Στην καθημερινότητά μας στην σχολή εντοπίζουμε διάφορα προβλήματα. Από το να μπαίνουν θέματα εκτός ύλης στις εξετάσεις, τον αδικαιολόγητο μηδενισμό γραπτών, την προσπάθεια συγκεκριμένων καθηγητών να βάλουν στα μαθήματά τους υποχρεωτικές ασκήσεις και παρακολουθήσεις, αποκλείοντας έτσι απ‘αυτές μεγάλη μερίδα φοιτητών/τριων(π.χ. Αυτούς/ες που εργάζονται), έως και την πρωτοφανή απόφαση του κοσμήτορα της σχολής να κόψει το wifi στην περασμένη εαρινή εξεταστική, επειδή όλοι/ες οι φοιτητές/τριες είναι κατ‘ επανάληψη εγκληματίες που αντιγράφουν με κάθε δυνατό τρόπο.
Τα ζητήματα όμως δεν είναι μόνο ακαδημαϊκής φύσης. Αργά ή γρήγορα θα πας στο εστιατόριο του πολυτεχνείου. Άμα παραπονεθείς για το φαγητό εκεί, τις ατελείωτες ουρές σε ώρες αιχμής, και απορήσεις γιατί πάνω από το εστιατόριο που τρώμε εμείς μέτριας ποιότητας φαγητό, υπάρχει άλλο εστιατόριο με καλύτερο φαγητό που τρώνε όσοι/ες έχουν για να πληρώνουν. Άν βρίσκεις τον/την εαυτό/η σου αποκλεισμένο/η από τις μετακινήσεις επειδή δεν αντέχεις το ατέλειωτο στριμωξίδι και τις αναμονές ή επειδή δεν βγαίνεις να πληρώνεις το αντίτιμο του εισιτηρίου. Αν έρχεσαι από την επαρχία και αδυνατείς να πληρώνεις το νοίκι και δε σου δίνουν δωμάτιο στις εστίες, παρ‘ όλο που πληρείς τα κριτήρια, επειδή δεν ψήνονται να ξοδέψουν χρήματα για να χτίσουν περισσότερες, θυμήσου ,ότι το να πετάξεις ένα πικρόχολο σχόλιο και να το υπομείνεις δεν είναι η μόνη λύση.
Πέρα απο φοιτητές/τριες στην ΣΗΜΜΥ είμαστε και ευρύτερα άτομα που ζουν σε αυτή την κοινωνία και μελλοντικοί/ες εργαζόμενοι/ες. Αυτό σημαίνει πως πέρα από τα ζητήματα που περιστρέφονται γύρω από την σχολή και το κόστος φοίτησης, μας αφορούν άμεσα οι εργασιακές συνθήκες και διεκδικήσεις, όπως οι αυξήσεις στους μισθούς και η ελάττωση των ωρών εργασίας. Άλλωστε στην σχολή θα είμαστε 5(και κάτι) χρόνια, στην εργασία θα είμαστε μια ζωή.
Τέλος, μπορεί οι συνθήκες να μην μας επιτρέπουν να ζούμε ακριβώς την ζωή που θέλουμε, αλλά επιδιώκουμε να ζούμε όσο το δυνατόν ποιοτικότερα. Γι‘ αυτό επιδιώκουμε συνεχώς την δημιουργία πολιτισμικών προτύπων, διαφορετικών από τα κυρίαρχα, είτε με την δημιούργια δομών που εξυπηρετούν καθημερινές μας ανάγκες(πχ αυτοδιαχειριζόμενα κυλικεία, συλλογικά διαβάσματα στις εξεταστικές), είτε με την ανάδειξη αξιών όπως η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση, είτε με την διαρκή αντίθεσή μας σε φασίστες, τραμπούκους, σεξιστές και παντογνώστες.
Με αυτό το κείμενο δεν προσπαθούμε να σου δώσουμε κάποια ένδειξη τελειότητας ή εξυπνάδας, αλλά να μοιραστούμε μαζί σου την πεποίθησή μας πως δεν είμαστε και τόσο διαφορετικοί και πως ενδέχεται να έχουμε κάποιες κοινές ανάγκες και συμφέροντα, τα οποία είναι πιο αποτελεσματικό να τα δικεδικήσουμε συλλογικά και για όλους/ες, παρά να τα διεκδικεί ο καθένας μόνος του και για την πάρτη του.
Leave a Reply