O αγώνας για τις βασικές μας ανάγκες (σίτιση , στέγαση , μεταφορές κλπ) είναι ένας αγώνας διαρκής με παρελθόν, παρόν και μέλλον , καθώς ακόμα και στην πρόσφατη ιστορία του φοιτητικού κινήματος έχουμε ορισμένα παραδείγματα δυναμικών παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη χρονιά, όπως ήταν η κατάληψη ΙΝΕΔΙΒΙΜ , πρυτανείας και ΕΛΚΕ ΕΜΠ που διήρκησαν ένα μήνα.Άλλο ένα παράδειγμα αποτελεί η κατάληψη της Πολυτεχνικής σχολής της Ξάνθης (Νοέμβρη-Δεκέμβρη ’18) για το καθεστώς που επικρατούσε στη Λέσχη σίτισης.
Για όλους εμάς, φοιτητές (εργαζομένους ή άνεργους), που δαπανάμε μεγάλο μέρος της ημέρας και της ενέργειας μας , πηγαίνοντας απο μάθημα σε μάθημα , από εργαστήριο σε εργαστήριο, η δωρεάν κάλυψη των βασικών μας αναγκών και του κόστους φοίτησης μας έιναι μια αυτονόητη απαίτηση και όχι κάποιου είδουςπολυτέλεια.
Αυτή ακριβώς η ανάγκη ανοίγει λαμπρούς ορίζοντες κερδοφορίας για κάθε λογής εργολαβικές εταιρίες.Εταιρίες που μεταξύ άλλων, είναι πασίγνωστες για τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επιφυλάσσουν για τους εργαζομένους τους, πάντα με την ανοχή και στήριξη του έμμεσου εργοδότη, δηλαδή του Πολυτεχνείου. Τέτοια περίπτωση αποτελεί και η εταιρία «γευσήνους» η οποία εδώ και κάποια χρόνια έχει αναλάβει την λειτουργία της φοιτητικές λέσχης του ΕΜΠ. Μια εταιρία-κολοσσός με ετήσιο τζίρο εκατομμυριών και τεράστιο πελατολόγιο που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων hot-spots και στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ. Μια εταιρία που, σαν σωστή εργολαβική , λειτουργεί τη Λέσχη με όρους μεγιστοποίησης κέρδους. Δηλαδή με ελάχιστους εργαζομένους υπο εξοντωτικές συνθήκες εργασίας, παρέχοντας υπηρεσίες της χαμηλότερης δυνατής ποιότητας, εισπράττοντας παράλληλα λεφτά από τις κάρτες σίτισης αλλά και όσους πληρώνουν στο ταμείο.
Χαρακτηριστικά για τις συνθήκες εργασίας σε αυτή την εταιρία,μετά απο διαμαρτυρία των εργαζόμενων την 6/5 η εταιρία απέλυσε 3 εργαζόμενους και μετέθεσε αλλους 2 στο εστιατόριο των ΝΕΕΜΠ , ενώ στη συνέχεια μετά απο στάση εργασίας εργαζομένων την 9/5 , η εταιρία αποχώρησε απο την συμφωνία με το Πολυτεχνείο.
Ξαναπιάνουμε το νήμα των αγώνων με τη σημερινή παρέμβαση με αφορμή το παραπάνω αλλά και τη συνεχή υποβάθμιση του φαγητού στη Λέσχη.
Βέβαια αυτή η κατάσταση δεν τους αφορά όλους, γιατί ο εργολάβος έχει φροντίσει να λειτουργεί ακριβώς πάνω απο τη Λέσχη και δεύτερο εστιατόριο για όσους μπορούν να πληρώσουν καλά. Εκεί οι μεγαλοκαθηγητάδες, οι αυλικοί τους και οι φραγκάτοι φοιτητές σερβίρονται φαγητό αντίστοιχου ακριβού εστιατορίου,αποκομμένοι και σε πλήρη αντίθεση με την «την πλέμπα» από κάτω. Προφανώς η πάνω λέσχη στηρίζει την ύπαρξη της στη διαφορά της ποιότητας σε πάνω και κάτω λέσχη . Αυτό υποδεικνυει ότι δεν μπορεί να επιλέγει κάποιος να πληρώνει για μια υπηρεσία που ήδη του προσφέρεται δωρεάν αν η δεύτερη ήταν ποιοτικά ανάλογη.
Όσες υποσχέσεις και να μας δίνουν, εμείς γνωρίζουμε ότι ο μόνος τρόπος για να βελτιωθούν οι όροι διαβίωσης στις σχολές μας και οι συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων είναι οι κοινοί και δυναμικοί αγώνες από τα κάτω, από εμάς για εμάς.
Να οργανωθούμε γύρω από την κοινή ανάγκη μας για σίτιση, δημιουργώντας ταυτόχρονα υλικό κόστος σε κάθε αφεντικό που προσπαθεί να βγάλει κέρδος από τις βασικές μας ανάγκες και την εκμετάλλευση της εργασίας. Κόστος το οποίο θα επιτευχθεί τόσο με την αύξηση της τιμής της εργατικής δύναμης (αύξηση μισθών,καλύτερες συνθήκες εργασίας) των εργαζομένων στη λέσχη όσο και από την διεκδίκηση μας όχι απλά για δωρεάν φαγητό, αλλά για φαγητό καλής ποιότητας!
Αγωνιζόμαστε για :
- Καλύτερες συνθήκες εργασίας και πρόσληψη εργαζόμενων για αποσυμφόρηση τις ώρεςαιχμής και μείωση της εντατικοποίησης της εργασίας
- Αναβάθμιση της ποιότητας του φαγητού,με επαρκή ποσότητα, διατροφολογική μελέτη των γευμάτων και προσθήκη χορτοφαγικής επιλογής.
- Ελεύθερη σίτιση για όλους/ες.
- Ενιαία λέσχη σίτισης με κατάργηση του διαχωρισμού στην ποιότητα του φαγητού
Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου
Πολύσπορο Σχήμα
Φοιτήτριες/ες
Leave a Reply