Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη.
Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 σε μία περίοδο κοινωνικής και ταξικής πόλωσης, καθώς και όξυνσης της καταστολής, ο ένστολος δολοφόνος Επαμεινώνδας Κορκονέας μαζί με τον Βασίλη Σαραλιώτη δολοφόνησαν τον 15χρονο αναρχικό μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο στην συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα στα Εξάρχεια. Αμέσως μετά την στιγμή της δολοφονίας, οι δρόμοι των Εξαρχείων μετατρέπονται σε πεδίο συγκρούσεων με τους μπάτσους. Μέσα στις επόμενες ημέρες πλήθος κόσμου κατεβαίνει στους δρόμους και, αμφισβητώντας το μονοπώλιο της κρατικής βίας, επιτίθεται σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους (αστυνομικά τμήματα, τράπεζες, αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, βιτρίνες μαγαζιών ). Καταλήψεις σε σχολεία, σχολές ,δημόσια κτήρια (ΓΣΕΕ, δημαρχεία),μαζικές συνελεύσεις, συγκρούσεις και πορείες διαμόρφωσαν το ψηφιδωτό της εξέγερσης που ακολούθησε.
Όπως και τότε, έτσι και τώρα το κράτος διαχρονικά επιτέλλει τον ρόλο του επιβάλλοντας την πλήρη εξουσία του μέσω των οργάνων και των μηχανισμών του. Με συνεχή χτυπήματα και απαγορεύσεις των διαδηλώσεων, με χρήση του προσχήματος των υγειονομικών μέτρων του covid ως μέσα καταστολής, ελέγχου και περιορισμού, με εισβολές σε σπίτια αγωνιστ(ρι)ών, με την υποχρεωτική λήψη DNA, με νομοσχέδια που νεκρώνουν τις εργατικές διεκδικήσεις, αλλά και την γενικευμένη προσπάθεια για κατάπνιξη οποιασδήποτε μορφής αντίστασης, ερχόμαστε κάθε μέρα αντιμέτωποι/ες με δολοφονίες από κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία.
Νίκος Σαμπάνης, 18 ετών, νεκρός από σφαίρες μπάτσων
Μόλις τον προηγούμενο μήνα (23/10/21), εκτελέστηκε στο Πέραμα ο 18χρονος Ρομά Νίκος Σαμπάνης από 7 δολοφόνους της ομάδας ΔΙΑΣ. Οι μπάτσοι επιτελώντας τον ρόλο τους ως υπερασπιστές της ατομικής ιδιοκτησίας γάζωσαν με 38 σφαίρες το κλεμμένο αμάξι όπου βρισκόταν ο Νίκος με άλλα 2 άτομα . Μετά την δολοφονία, η ΕΛΑΣ με τις ανακοινώσεις της και την βοήθεια πάντα των ΜΜΕ προσπάθησαν να συγκαλύψουν και να διαστρεβλώσουν το περιστατικό αλλά και να προβάλλουν έντονα την ταυτότητα του 18χρονου νεκρού ως ένα παραβατικό στοιχείο μιας περιθωριοποιημένης κοινωνικής ομάδας, η οποία σύμφωνα με τα στερεότυπα ζει σε βάρος της εκάστοτε τοπικής κοινωνίας. Η ΓΑΔΑ έσπευσε να ισχυριστεί πως πρόκειται για σεσημασμένους εγκληματίες, λες και αυτό μειώνει την αξία της ζωής τους. Βεβαία οι μπάτσοι είχαν πετύχει ήδη τον σκοπό τους εργαλειοποιώντας με υπερβάλλοντα ζήλο την κοινωνική προκατάληψη και το διάχυτο ρατσισμό.
Η κρατική δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη δεν βρήκε την ίδια κοινωνική γείωση με την δολοφονία του Αλέξη, ενώ πρόκειται για μια εκτέλεση στην οποία ήταν μάλιστα ξεκάθαρο το μένος των μπάτσων από το πλήθος των πυροβολισμών. Τόσο λόγω της αδυναμίας της ταύτισης με το θύμα, λόγω της όλης παρουσίασης του ως ένας “εγκληματίας”, όσο και του γενικευμένου ρατσισμού απέναντι στις Ρομά κοινότητες, η υπόθεση πέρασε με σχετική αδιαφορία από την κοινή γνώμη.
Εργατικά ατυχήματα και σφαίρες στο ψαχνό, τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ
Το κράτος ως ο μόνος νόμιμος εκφραστής της βίας δολοφονεί καθημερινά στα σύνορα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις φυλακές, στους δρόμους επιβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο την κυριαρχία του σε όλους τομείς της κοινωνικής ζωής. Ο κρατικός μηχανισμός σε αγαστή συνεργασία με το κεφάλαιο και τις επιταγές του, νομιμοποιεί τις εργοδοτικές δολοφονίες κάνοντας κατανοητό πως στην δουλειά είμαστε αναλώσιμοι για το κέρδος των αφεντικών. Τα αφεντικά για να μην χάνουν λεφτά σε μέτρα ασφαλείας ,“ξεζουμίζουν” τους εργάτες με εξαντλητικά ωράρια, ανασφάλιστη εργασία επιβάλλοντας την δυστοπική πραγματικότητα του καπιταλισμού. Λίγοι μόνο νεκροί του ταξικού πολέμου αποτελούν: Ο λιμενεργάτης Δημήτρης Δαγκλής που πέθανε στα εργασιακά κάτεργα της COSCO μετά από εξαντλητικές υπερωρίες. Ο εργάτης του ΗΣΑΠ που πεθανε αφου το μηχάνημα που χρησιμοποιούσε αντιμετώπισε πρόβλημα στα φρένα του(νοικιασμένο από εργολαβία του εξωτερικού). Ο 18χρονος Άνεες Αμίρ και ο 47χρονος Δημήτρης Ασημάκης, ντελιβεραδες, που λόγω της επικινδυνότητας του δρόμου και της έντατικοποιησης της εργασίας βρήκαν φρικτό θανατο στην άσφαλτο.
Η πατριαρχία βιάζει και σκοτώνει.
Ταυτόχρονα, μια ολομέτωπη επίθεση στις ζωές και στα σώματα των θηλυκοτήτων και των queer ατόμων συνεχίζει να μαίνεται. Από τις (τουλάχιστον) 14 γυναικοκτονίες μόνο μεσα στο 2021,τη δολοφονία της Zackie στην Ομόνοια από μπάτσους και αφεντικά μπροστά στα μάτια νοικοκυραίων μέχρι τη δολοφονία της Δημήτρη και τη γεμάτη ομοφοβία και τρανσφοβία ζωή της. Από τα συνεχή περιστατικά βιασμών, παραβιαστικών και κακοποιητικών επιθέσεων, μέχρι το “ξέπλυμα” και τη συγκάλυψη των (πάρα)βιαστων μας και των γυναικοκτόνων από τους μπάτσους, τις δικαστικές αρχές και τα ΜΜΕ. Η κοινωνία είναι γεμάτη από πατριαρχικές, σεξιστικές και ομοφοβικές αντιλήψεις περί του θεσμού της οικογένειας και της θέσης της γυναίκας. Κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία προσπαθούν να ετεροκαθορίσουν τις ζωές και τα σώματα μας, ορίζουν πως αν δεν χωράμε στα σεξιστικά καλούπια τους οι ζωές μας δεν έχουν αξία και μας δολοφονούν εν ψυχρώ.
Η δολοφονική διαχείριση της πανδημίας.
Από την αρχή της πανδημίας το κράτος έδειξε ξεκάθαρα πως αδιαφορεί για την δημόσια υγεία. Ο εγκλεισμός(καραντίνα), η μη αποσυμφόρηση των φυλάκων και των ΜΜΜ σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια του σε ΜΕΘ είχαν ως αποτέλεσμα των θάνατο 18.000 ανθρώπων. Βέβαια δεν είχαμε κάποια αυταπάτη καθώς η “δημόσια/δωρεάν” ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αποτελεί ένα προνόμιο που δεν απολαμβάνουν όλοι/ες ούτε σε “κανονικές” συνθήκες, πόσο μάλλον τώρα που οι ανάγκες περίθαλψης είναι και αυξημένες.
Κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία δολοφονούν.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι σε όλους τους τομείς, το κράτος ορίζει ως αναλώσιμες τις ζώες των μη προνομιούχων και οσων δεν χωράνε στα καλούπια του. Αν είσαι εργάτης στα κάτεργα της COSCO ή στον ΗΣΑΠ , ντελιβεράς μες στη βροχή. Αν είσαι Ρομ στο Πέραμα και στο Κερατσίνι. Αν εισαι μετανάστρια στο Αιγαίο, στον Έβρο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στη Μανωλάδα. Αν είσαι θηλυκότητα στην πατριαρχία, που προσπαθεί να ξεφύγει από μια κακοποιητική σχέση,που θέλεις να έχεις την αυτοδιάθεση του σώματος σου. Αν είσαι queer άτομο που δεν χωρά στα στενά καλούπια της ετεροκανονικοτητας. Αν είσαι φτωχός, φυλακισμένος, τοξικοεξαρτημένο, σεξεργατρια, οροθετικο. Αν είσαι αναρχικός/η, αν αγωνίζεσαι, αν δεν κοιτάς μόνο τη δουλειά σου και το συμφέρον σου. Η ζωή σου κινδυνεύει. Έτσι βλέπουμε πως μέσα στον αδυσώπητο κοινωνικό και ταξικό πόλεμο, σε ένα αμιγώς ρατσιστικό, σεξιστικό, ομοφοβικό σύστημα, η ζωή των μη προνομιούχων απαξιώνεται συνεχώς και κινδυνεύει ολοένα και περισσότερο και κάθε μέρα μετράμε όλο και περισσότερα θύματα της τάξης μας.
Να πιάσουμε ξανά το νήμα της εξέγερσης
Η εξέγερση του 2008 μπορεί να φαντάζει μακριά ωστόσο είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Ο Δεκέμβρης του 2008 με την παρακαταθήκη που άφησε έδειξε οτι οι μαζικές από τα κάτω αντιδράσεις στην βία της εξουσίας και η συμμετοχή στο κοινωνικό και ταξικό πόλεμο μπορούν να αμφισβητήσουν έμπρακτα την κυριαρχία κράτους/κεφαλαίου.
Η εξέγερση ανατρέπει την κανονικότητα και μετατρέπει το ανέφικτο σε εφικτό.
Καλούμε σε συνέλευση για την διαμόρφωση αναρχικού μπλοκ στην πρωινή πορεία της 6/12 το Σάββατο 4/12 στις 17:00 στην Α’ ΦΕΠΑ (Ούλωφ Πάλμε).
Καλούμε στις αντικρατικές/αντικατασταλτικές πορείες της 6/12 στις 12:00 και στις 18:00 στα Προπύλαια.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ
ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
ΝΑ ΔΙΑΡΡΗΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΑΠΙΕΣ ΑΞΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΊΑΣ
ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
Leave a Reply