Συχνά μας γίνεται η ερώτηση σχετικά με το γιατί δεν συμμετέχουμε στις φοιτητικές εκλογές. Για να απαντήσουμε αυτό το ερώτημα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα.
ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Ο φοιτητικός σύλλογος δεν είναι ένα ταξικό σωματείο. Δεν συμμετέχουν δηλαδή σε αυτόν εργαζόμενοι με κοινά υλικά συμφέροντα, τα οποία προσπαθούν να υπερασπιστούν μέσω αυτού. Αντιθέτως, συμμετέχουν φοιτητές και οι φοιτητές δεν έχουν κοινά υλικά συμφέροντα. Οι περισσότεροι φοιτητές είτε εργάζονται ήδη είτε θα εργαστούν στο μέλλον και σε κάθε περίπτωση εξαρτούν την ζωή τους από την πώληση του εργατικού δυναμικού, του δικού τους ή κάποιου κοντινού τους προσώπου. Υπάρχουν όμως και οι φοιτητές που θα γίνουν ή έχουν ως στόχο να γίνουν αφεντικά – πατώντας φυσικά στα κεφάλια των συναδέλφων τους. Αυτοί οι φοιτητές λοιπόν εξαρτούν την ζωή τους από την αγορά του εργατικού δυναμικού κάποιων άλλων ατόμων, έχουν δηλαδή τα αντίθετα συμφέροντα απ’ την πρώτη κατηγορία καθώς πράξεις που βελτιώνουν την οικονομική θέση των εργατών αναγκαστικά έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα στα αφεντικά τους που τους πληρώνουν. Ακόμα και τα, φαινομενικά καθολικά, προτάγματα για “δωρεάν συγγράμματα”, “όχι δίδακτρα” κ.α., στην πραγματικότητα επωφελούν άμεσα μόνο τους φοιτητές που προέρχονται από εργατικές οικογένειες ή είναι οι ίδιοι εργάτες. Αυτό διότι οι φοιτητές με συμφέροντα αφεντικού όχι μόνο μπορούν να σηκώσουν το οικονομικό βάρος μιας επίθεσης στο Δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, αλλά μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν αφού αποκτούν πλεονέκτημα έναντι των άλλων (που δεν έχουν να πληρώνουν δίδακτρα ή συγγράματα) και γίνονται πιο “ανταγωνιστικοί”.
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ , αναγνωρίζουμε πως στον φοιτητικό σύλλογο υπάρχουν κάποια ταξικά στοιχεία, καθώς η ανάγκη για συλλογικοποίηση προέρχεται από τα καταπιεζόμενα στρώματα. Γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις οι Φ.Σ. έχουν υπάρξει ένα χρήσιμο μέσο υπεράσπισης των εργατικών συμφερόντων μες στις σχολές. Συγκεκριμένα, έχουν μπλοκάρει νομοσχέδια, έχουν εναντιωθεί σε εργολαβίες και ερευνητικά αστικών συμφερόντων, έχουν πολεμήσει τον ατομικισμό κ.α.
Λόγω αυτού οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως η συμμετοχή μας στον Φ.Σ. είναι επιβεβλημένη, αφού έχει υπάρξει το ανθεκτικότερο μέσο αντίστασης στις επιθέσεις που επιχειρούν κατά καιρούς οι μηχανισμοί κράτους και κεφαλαίου στην τριτοβάθμια.
Η συμμετοχή όμως στους Φ.Σ. ενέχει τον κίνδυνο να δημιουργήσει μια σημαντική ψευδαίσθηση. Ότι δηλαδή, οι φοιτητές οργανώνονται σ’ αυτούς για να υπερασπιστούν όχι τα εργατικά συμφέροντα μες στις σχολές, αλλά τα ενιαία φοιτητικά συμφέροντα, κάτι που η καθημερινότητα δείχνει πως δεν υπάρχει.
Ο κύριος θεσμός που εντείνει αυτή την ψευδαίσθηση είναι οι φοιτητικές εκλογές. Η διαδικασία δηλαδή στην οποία εκλέγονται οι εκπρόσωποι όλων των φοιτητών ανεξάρτητα απ’τα υλικά τους συμφέροντα. Και φυσικά στην προσπάθεια τους να εκλεγούν, οι εκπρόσωποι καθορίζονται απ’το σώμα που τους εκλέγει, δηλαδή το διαταξικό σώμα των φοιτητών με τα αντικρουόμενα συμφέροντα. Αναγκαστικά δηλαδή, για να είναι αρεστοί σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο φάσμα φοιτητών αμβλύνουν τις ενδεχομένως αγωνιστικές θέσεις τους. Για παράδειγμα μπορεί να μην καλούν πολλές Γενικές Συνελεύσεις για να μην “διαταράξουν” την ακαδημαική κανονικότητα και δυσαρεστήσουν κομμάτι των φοιτητών.
Σε αντίθεση με τις φοιτητικές εκλογές, οι Γενικές Συνελεύσεις είναι μια άμεση και οριζόντια διαδικασία, όπου αντιτίθενται διαρκώς τα αντικρουόμενα συμφέροντα, τα εργατικά και τα αστικά. Στις Γ.Σ. υπάρχει πολιτική αντιπαράθεση πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα που βιώνουμε ως φοιτητές και ανεξαρτήτως του αποτελέσματος δίνεται η ευκαιρία σε φοιτητές κοινών συμφερόντων να ζυμωθούν και να δράσουν συλλογικά – στην ιδανική για μας περίπτωση σε μια επαναστατική κατεύθυνση– .
Ο ΛΟΓΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ Η ΦΥΣΗ, Η ΔΙΑΤΑΞΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ;
Και ναι και όχι. Ναι, γιατί αυτός είναι ο κύριος λόγος, αλλά δεν είναι ο μόνος. Ακόμα και αν στην θέση του διαταξικού φοιτητικού συλλόγου είχαμε ένα ταξικό σωματείο, όπου θα συμμετείχαν μόνο οι φοιτητές εργατικών συμφερόντων, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός πως οι εκλογές καλλιεργούν την λογική της ανάθεσης και δημιουργούν μια περιττή γραφειοκρατία.
Ανάθεση, καθώς αντί το υποκείμενο που υπόκειται στην καταπίεση, δηλαδή ο φοιτητής εργατικών συμφερόντων, να δημιουργήσει τους αγώνες που θα οδηγήσουν στην οικονομική του απελευθέρωση μόνο του, αναθέτει σε μια εξωτερική δομή , το διοικητικό συμβούλιο, να το οργανώσει και να το κατευθύνει, κάνοντας έτσι την παραδοχή πως “εγώ δεν γνωρίζω αρκετά καλά τα συμφέροντά μου, ας αποφασίσει για μένα μια φωτισμένη ηγεσία που ξέρει καλύτερα”.
Γραφειοκρατία, καθώς δημιουργούν την λογική πως ο Φ.Σ. είναι ουσιαστικά μια σφραγίδα, όταν έχουμε αυτή την σφραγίδα αγωνιζόμαστε και όταν δεν την έχουμε καθόμαστε άπραγοι.
Γι’ αυτό κι εμείς στεκόμαστε αντίθετοι στις εκλογές και τις λογικές που καλλιεργούν και μένουμε πιστοί στην διακηρυκτική αρχή της Α’ Διεθνούς ένωσης των εργαζομένων, πως
“ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ”
Για να μην παρεξηγηθούμε, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε πως σε καμία περίπτωση η στάση που προτείνουμε δεν είναι η αποχή από τις συλλογικές διαδικασίες. Αντιθέτως, καθημερινά προσπαθούμε να ενισχύσουμε την συμμετοχή του κόσμου σε συλλογικές διαδικασίες στον κοινωνικό μας χώρο και όχι μόνο. Διαφωνούμε όμως με την ύπαρξη θεσμών που δημιουργούν προβλήματα για το φοιτητικό κίνημα εργατικής κατεύθυνσης, όπως οι φοιτητικές εκλογές, που δημιουργούν ψευδαισθήσεις περί ενιαίων φοιτητικών συμφερόντων, οδηγούν κατά τα άλλα αγωνιστικές δυνάμεις στον στείρο εκλογοκεντρισμό και την ψηφοθηρία και καλλιεργούν λογικές γραφειοκρατίας και ανάθεσης.
Εν ολίγοις η στάση που προτείνουμε στο σήμερα είναι η αντιιεραρχική οργάνωση της εργατικής τάξης στους χώρους δουλειάς/σπουδών/κατοικίας και η δημιουργία αγώνων για την προάσπιση των υλικών της συμφερόντων.
Απέχουμε από τις Φοιτητικές Εκλογές, όχι επειδή αρνούμαστε την οργάνωση, αλλά επειδή επιδιώκουμε μια οργάνωση κατά πολύ ανώτερη της σημερινής.
Δεν επιδιώκουμε την ανωριμότητα του ανθρώπου, αλλά το πέρασμά του στην ωριμότητα.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση, ανεξάρτητα απ’ το αν κάποιος ψήφισε ή όχι, καλούμε τον κόσμο της εργασίας εντός και εκτός σχολών να συγκρουστεί με τα συμφέροντα ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, που υπερασπίζεται το ελληνικό και κάθε κράτος. Στην επιθυμία τους για κέρδος και εκμετάλλευση να αντιπαραβάλουμε τις κοινές μας ανάγκες και την ταξική αλληλεγγύη!
ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΣΤΙΣ 18 ΜΑΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 12 ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΚΑΤΕΧΑΚΗ
Leave a Reply